آدما وقتی خسته و دلتنـــــگ می‏شن ، دست به کارای مــختلف و عــجیبی می‏زنن..... بعضی‏ـــها فقــط با یه گـــرد و غبــــاری که تو چشمشون بـره، به زمیـن و زمـان، بد می‏ــــگن و غُر می‏ــزنن، که چــرا وقتی باد می‏ـــــاد، خاک بلنــد می‏شه."!!  بعضی‏ــــها هم بر عـکس، هیــــچی نمیــ‏گن، شـــکایت نمی‏کنن و با کــــسی هم، درد دل نمی‏ــکنن ؛ فقـط تو خودشـــون می‏ریزن و حـــرص می‏خورن، ولی یک کـــلمه حرفم نمی‏ــــزنن!
یه دستـه دیگه هستن که نــه غُـر می‏زنن و نــه حـرص می‏خورن؛ انگار خودشـــون‏رو می‏ـــخوان تو آب بنــدازن و اون قـــدر برن پاییــن تا غـرق بشــن. اصــلاً سعی هـم نمی‏ــکنن خودشـــون‏رو  نــجات بِدن یا حتی از کسی کمــــک بخوان...

در عوض، توی این دنیـــای به این بزرگی، بعضی آدما رو می‏بینی که انگار نه انـــگار تا حالا غمگیـــن شده باشن، یکسره لبـــخند ژکوند تـــحویل آدم می‏دن. اون‏قــــدر خوشن که نمی‏دونم این همه خـــوشی از کـجاست؟؟! ..اصلاً برای چی خوشن؟! وقتی هم ازشون می‏پرسی: «چرا این‏ـــــقدر خوشیـــن؟» جواب می‏دن: «دنیــا ارزش غصــه خــوردن نــــداره!».
شاید فکر کنید این جور آدما از هفت دولـــت آزادن؛!!! ولی اینها واقـــعا اون‏قـــدر از درون خوشــن که اگـــه کسی هم، چیــــزی به اونا بــار کنه در جـــواب می‏گن: دنیا ارزش غصه خوردن نداره. فقــط باید زندگـــی کـرد؛ زنــدگی هم، بـــالا و پاییــن داره، غــم و شـــادی داره. مهم اینه که تو لـــحظه‏ های حسّاس، تصمیــم درســت بگیـــــری.
تـازه، من یه سری دیــگه از آدمــارو می‏شنـــاسم که اصـــلاً دنبـــال غم و غـــصه می‏ــــگردن. اونا نقش سنــگ صبـــور رو دارن؛ وقتی یــکی مریــض می‏شه، پرستـــــار می‏شن؛ توی رابــطه‏ های دوستی‏شـــون همیشــه شریــک غـــصه‏ ها می‏شن؛ در رابــطه‏ های اجتــــماعی هم همیشـــه نقش مشــــاورهای دلســــوز رو ایفــا می‏کنن. انـــگار خودشـــون اصــــلاً غم و غصه‏ ای ندارن. این جـــور آدما کســــانی هستن که همـــه ما دوســت داریم بعــــضی وقت‏ــها باهاشــــون هم‏ـــکلام بشیم. این افـــراد، غـــصه‏ هاشون رو پیش خودشـــون نگــه می‏دارن و با بقیـــه، تا مـــرز و نهــــــایت خوشبــــختی می‏ــــخندن.
شـــاید این درسته که می‏ـــگن: «کســـی کـه گـــــــریه می‏ـــکنه، یـک غــــصه داره و کسی که می‏ـــــخنده، هــــزار تا غم»؛ چـــون اون که می‏ـــخنده، می‏ــــدونه غــــصه خوردن، راه‏ حــــل مشـــکلات نیســـت!!.. بلــــکه با خنـــده و آرامــش، سعی می‏ـــکنه بهتـــرین روش‏ رو بــــرای زیستن، انتـــــخاب کنه و این، چیــــزی نیست جـــز همــون تصمیــــم طـــلایی». آدمــا وقتی می‏ـــخندن، برای رسیــــدن به خوشبــــختی، بهتــــر می‏تـــونن تصمیـــم درســـتی بگیــــــــرن.
پــس بـــــــخند تـا دنیـــــا بهــت بـــــخـنـده!!:):)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: